Żegnaj smutny, chory 2020 Roku, ustąp miejsca zdrowemu i radosnemu 2021.

Kończy się 2020 rok, który wg wszelkich przepowiedni oraz ciekawej symboliki cyfrowej (2 + 0 +0 +2) miał być rokiem niezapomnianym, m.in. dzięki Covidovi-19 oraz wielu innym godnych zapamiętania wydarzeniom

Zapewniam Was, ze takim pozostanie…

Natomiast my, wolontariusze z Sidekick, pragniemy podzielić się z Naszą Dyrekcją oraz wszystkimi, którzy nie mieli czasu do tej pory wejść na stronę szkoły w zakładkę – Wolontariat- naszymi działaniami, które udało nam się wykonać, pomimo, bardzo trudnego pandemicznego okresu i w sposób pogodny, często radosny i optymistyczny zrealizować kilka założeń, których wcześniej podjęliśmy się.

We wrześniu, gdy pierwsza fala Covida wydawałoby się, odpłynęła w siną dal, a druga jeszcze nie nadeszła i wg niektórych nigdy nie miała już powrócić) , wolontariusze z Sidekick jakby na przekór zbliżającemu się nieznanemu wirusowi – odebrali z rąk Prezydenta Wrocławia, Pana Jacka Sutryka, główną nagrodę w Dolnośląskim Konkursie na najlepszą grupę wolontaryjną. Zostaliśmy Laureatami wśród Najlepszych. Przy tej okazji udzieliliśmy wywiadu w Polskim Radiu na temat: ”Dlaczego lubisz pomagać?”

Październik był rzeczywiście miesiącem ciszy przed burzą – wszyscy na nowo zaczęli się bać drugiej fali Covida, która wg zapewnień ludzi u steru nie miała trafić do Europy po raz drugi. Czekając na to, co przyniesie niedaleka przyszłość, działaliśmy z zapałem.

Początek listopada sprawił, że silny wiatr o tej porze roku bardzo mocno zaczął pchać nas do przodu, a my z impetem zabraliśmy się do realizacji naszych punktów programu, nie czekając na koniec pandemii.

Zaczęło się od zbiórki, jak co roku, cebulek żonkili, aby jeszcze przed pierwszym śniegiem posadzić je na dziedzińcu szkolnym. Udało się ! Zakwitną na wiosnę i będą zdobić swoim niespotykanym czarem teren wokół szkoły.

Wiele trudu i wytrwałości musieliśmy włożyć w zbiórką ciepłej , odzieży i kocy oraz środków czystości, maseczek dla podopiecznych towarzystwa Brata Alberta oraz Domu Samotnej Matki. To jest szczególnie trudne miejsce, gdyż tam potrzeby są dla każdej grupy wiekowej; dla dzieci od lat trzech (czasem młodszych) do młodych 16-letnich samotnych matek lub bezdomnych starszych kobiet po przejściach.

Podjęliśmy się także pomóc Mikołajowi w spakowaniu i doręczeniu prezentów dzieciom w Domu Dziecka w Św. Katarzynie. Czekały na nasz przyjazd i były bardzo szczęśliwe i uradowane.

W związku z tym, że wolontariusze bezgranicznie kochają bezdomne zwierzęta – zbiórka karmy, kocy i czystych ręczników przebiegła bardzo sprawnie pod względem ilościowym i jakościowym.

Wiem, że mogliśmy zrobić jeszcze więcej, ale Covid podciął nam skrzydła. Mamy nadzieję, że już za kilka chwil Nowy Rok pukając do naszych domów oraz serc przyniesie dla nas w prezencie bardzo dużo , przede wszystkim, siły, energii, zdrowia i miłości dla Bliźnich.

Dziękuję za zapoznanie się z refleksjami na temat naszej pracy na terenie szkoły, pracy, która jest ciężka, wymagająca, czasochłonna, a przede wszystkim mało lub wcale niezauważana przez obojętnych zarówno naszych współpracowników oświaty oraz słuchaczy.

Opiekun Szkolnego Koła Wolontariatu
Mariola Gasperowicz